‘Dat kan echt niet mam.’
‘En toch is het zo!’
Zegt mijn moeder zonder blikken of blozen.
‘Toen wij dat bronzen beeldje op de schouw kochten, zat het op haar kont.’
‘Mam…! Dat kan toch niet? Het beeldje staat. Hoe verklaar je dat dan mam?’
‘Eenvoudig hoor…! Toen ik jaren geleden onverwacht midden in de nacht de woonkamer binnen stapte, had ze geen tijd meer om te gaan zitten.’
Nu begin ik toch te twijfelen. Ze wordt gek!
‘Mam waar ben je?’
‘Kijk hier een foto van toen we haar pas hadden.’
Wat! Hoe kan dit?
Lucia Bartels 