Banaan en Mandarijn liggen samen te chillen in de ronde fruitmand in de woonkamer.
“Mandarijn denk jij wel eens na over je verdere leven?”
Vraagt Banaan licht geëmotioneerd.
“Ja best vaak.” Zegt Mandarijn.
“Ik ook” zegt Banaan, “ik heb zo’n gelukkig leven sinds we elkaar hebben ontmoet. Ik wil geen leven zonder jou.”
“Ja Banaan zo denk ik er ook over, maar hoe blijven we voor altijd bij elkaar?”
“Ik heb een briljant idee Mandarijn. Kom op, volg mij.”
Behendig springen Banaan en Mandarijn uit de fruitschaal, en gaan samen op pad.
Ze glippen ongezien de keuken in. Met grote ogen kijkt Banaan verheerlijkt naar de blender die op het aanrecht staat.
“Als we samen de blender in gaan zijn we voor altijd samen Mandarijn, dan worden we samen één smoothie.
“Ja, ja… laten we dat doen Banaan, we vragen Appel om de knop aan te zetten.”
Banaan en Mandarijn springen beide de blender in, en Appel mixt ze tot moes.
Appel weet nu één ding echt zeker hij wordt geen appelmoes. Geruisloos verlaat hij de keuken en trekt de weide wereld in.
Lucia Bartels 